به خدا سخته

ای کاش بودی تا ببینی... 

 چقدر در التهابم... 

نیستی در کنارم تا حرفهای دلم را رو در رو  

برایت بازگو کنم و من بایست هرشب،  

خسته از گذشت روز،خمیده از خستگی ها،  

بی تاب از خمودگی ها و رنجور از بی تابی ها و رنجیده از غریبه ها  

بنشینم و برایت سخنان شیرین بنویسم...  

ای کاش می دانستی... 

 چقدر سخت است، 

چقدر دشوار است، 

 هر شب بی آنکه تو در کنارم باشی 

 با یاد 

بنشینم و ترا زمزمه کنم و برایت بنویسم...!  

نمی دانم امروز چندم جهنم است؟ نعشِ ستاره بر دوش دارم سرشار از دلتنگی ام و هی به تو می اندیشم هنوز رد پاهایت را به سینه قاب  

کرده ام شب ها دلتنگی هایم را خواب می بینم امروز "حوصله ام ابریست " خدا کند که ببارم...