به سر عشق چه آمد؟

به سر عشق چه آمد؟

دل چه شد ؟

آیینه کو ؟

یار که بود ؟

هر که شد رفت و دگر باز نیامد

دوش من بر در میخانه شدم

مست و دیوانه شدم

عشق آمد به سراغم گله کرد

گله و شِکوه از این قافله کرد

گفتم ای عشق غمت بهر چه باشد ؟

گریه و شِکوهً تو بهر که باشد ؟

:او چنین گفت به من

عشق از روز ازل بوده و هست

آدمی موجب تغییر شدست

اثر از مجنون نیست

اثر از لیلی نیست

طعنه از آدمیان کار من است

همه بد نامیِ آن مال من است

ضامن پاکی ِمن خالقِ انسان و جهان

او دمید از من ِ مسکین به تنِ آدمیان

هر کسی از پِی قصدش صفتم باطل کرد

یار ، نا کام و مرا قاتل کرد

گله از خویش به پاکی دارم

در عجب !!! این همه شاکی دارم