به راستی چقدرسخت است خندان نگه داشتن لب ها
درزمان گریستن قلب هاوتظاهربه خوشحالی دراوج غمگینی
وچه دشواروطاقت فرساست گذراندن روزهایی تنهایی و
بی یاوری درحالی که تظاهرمی کنی هیچ چیز برایت اهمیت
ندارد اما چه شیرین است درخاموشی وتنهایی
به حال خود گریستن وبازهم نفرین به توای سرنوشت!